1


Last van lyriek


Help, ik heb weer een aanval.

En als ik mijn laptopje van mijn kamer gehaald heb, zit er een duif in mijn stoel.

Verbazingwekkend wat ik zo'n late maandagavond allemaal zie vliegen, zo hoog. Daarboven gaat nu al het tweede visdiefje hedenavond, of zou het voor de tweede maal hetzelfde zijn? En een hommel, op de negende verdieping, helemaal in zijn eentje. Wist u trouwens dat er zo hoog helemaal geen wespen komen, of interesseert u dat geen reet? Nu, mij wel en bovendien schep ik erbehagen in het te vertellen. Dat is heel handig bij dineren op het balkon, dat zo hoog geen wespen komen bedoel ik.

De zwaluwen gieren nog ver boven de flats uit, ware dit gebouw driemaal hoger, nog zou ik ze niet van dichtbij kunnen waarnemen, ook niet als ik ook dan op de op een na bovenste etage had geresideerd. Zo hoog die zwaluwen, ik bedoel maar. Heel hoog vliegende zwaluwen beloofden altijd iets specifieks op weergebied. Daar was een ezelsbruggetje voor, dat mijn vriend, kennelijk geboren uit Enkhuizer ouders, altijd op wist te lepelen. Jammer genoeg weet ik niet of dat nou goed of slecht weer voorspelde. Bij nader inzien weet ik niet eens of het niet enkel voor laagvliegende zwaluwen gold. Handig zo'n ezelsbruggetje. Hoe dan ook, dat er een onmiskenbare relatie tussen zwaluwen en Kroll bestaat ... hm laat ik die lijn van gedachten maar vergeten, dat leidt toch tot niets.

In de hele hoge verte een piepklein stipje met een oranje condensspoor.

En weer een hommel.