3
Het stipje voor het intussen rode condensspoor licht in de ondergaande zonop als een avondster.
Over Bijlmerbelievers gesproken. Gelukkig hoor en lees ik niet meer zoveel van Bernadette de Wit de laatste tijd, irritant mens. Maar ach, laat ik mij op deze avond mij daar niet door laten afleiden.
Naast mij waggelt de fles witte wijn rond in een witte emmer. De fles is inmiddels halfleeg en de emmer driekwart vol, vandaar. Ondanks de onwerkbare hitte hard gewerkt vandaag, vandaar dat ik witte wijn verdiende (aanbieding Albert Heijn)
En toen heb ik, om er echt zeker van te zijn dat ik de fles witte wijn verdiende, de koelkast schoongemaakt. En het bij die actie losgebikte ijs houdt nu mijn fles wijn koel. Heerlijk, wanneer je bij het inschenken van je eerste glas de ijskristallen aan de buitenkant van het glas ziet ontstaan.
Ziet u mij voor u? Gezeten in een fauteuil op het balkon. Een witte emmer met drijvende brokken ijs en een groene fles. Mijzelve met laptop op schoot (waar anders?/pleonasme?) een sigaar in de linkermondhoek, het hoofd schuin, zodat de rook uit de ogen blijft terwijl ik tweehandig typ. De ondergaandezon reeds onder, bijna half elf en al 25 graden celsius.
Ziet u mij voor u?
Dan heb ik toch nog iets bereikt vandaag.
En daar is de eerste mug.
En de eerste muis.
Geen krekels hier, wel krijtende meeuwen. In de Bijlmer is al genoeg gekrakeel, we hebben geen krekels nodig.