5
zakken en kwam nu wijdbeens op haar knieën met haar poesje vlak boven zijn gezicht zitten. "Vind je het mooi? Hoe vind je mijn geur?" Ze bleef glimlachen. "Nee", zei ze. "Volgens mij zul jij je niet lang meer kunnen beheersen. Ik wil je vastbinden, zodat je je wel zal moeten inhouden zolang ik wil. Mag ik?" Ze keek hem vragend in de ogen.
Hoe kon hij zo'n vrouw iets weigeren, half bedwelmd als hij was door de geur van haar vochtige spleetje vlak boven zijn neus. Toen hij knikte stond zij op, drukte even een kus op zijn lippen en haalde vier touwen uit haar tasje. Terwijl zij zijn polsen en enkels degelijk vastbond aan de vier uiteinden van het bed bedacht hij dat zij al die tijd die touwen al bij zich gehad moest hebben. Zij was hier duidelijk op voorbereid.
Hoe vaak had zij dit spel al gespeeld? "Zo lig je mooi," zei ze tevreden toen zij de laatste knoop had gecontroleerd. "Maar je lijkt me nu nog veel te opgewonden. Kom eerst maar eens wat tot rust." Sprakeloos keek Eric hoe zij zich weer aankleedde. "Ja," zei ze, "Even wachten is wel goed voor je. Misschien ga ik alleen maar even sigaretten halen. Misschien ga ik nog wel even rustig wat drinken. Je moet maar afwachten hoe lang ik weg blijf"
Lang bleef Eric liggen. Even ook testte hij zijn boeien, maar die waren goed vastgemaakt.
Pas twee dagen later werd hij weer losgemaakt toen de politie zijn deur had geforceerd. Gealarmeerd door de buren die uiteindelijk op zijn langdurig hulpgeroep hadden gereageerd.
(c) Mark van Dongen