1
MIDGETGOLF
De bomen waren nog kaal en het meubilair op het terras vertoonde
grote roestplekken. De lichtreclame bij de hoofdingang was
stukgeslagen op Oudejaarsavond.
Het was pas februari en de zaken gingen niet best. Weliswaar hadden ze een trouwe klantenkring, maar de gemiddelde leeftijd van de vaste klanten lag eerder dicht bij de zeventig dan bij de zestig. Het echtpaar, Guus en Titia Baltus, vond dat geen ramp. De oudjes gingen met de kippen op stok en daardoor konden ze rond een uur of elf het hotel afsluiten na de alarminstallatie ingeschakeld te hebben. Het politiebureau was maar tweehonderd meter van het hotel vandaan en de wachtcommandant was een neef van Guus, die zijn mannen tijdens hun surveillances in de avond en nacht uitdrukkelijk verzocht om een oogje op het hotel te houden.
Het nachtleven in Valkenburg en Maastricht oefende nog steeds een grote aantrekkingskracht uit op Guus en Titia. In het hoogseizoen wipten ze wel eens even de grens over, naar Aken. De Duitsers waren toleranter tegenover een stel dertigers dat nog eens ouderwets uit hun dak wilde gaan, in tegenstelling tot de jeugd uit de Randstad die zomers als zwerm sprinkhanen op Zuid-Limburg neerstreek.
Vijf jaar geleden had het echtpaar het hotel geërfd van de moeder van Titia. Na een paar mislukte pogingen om de boel aan een keten over te doen, hadden ze tenslotte besloten om het maar eens te proberen. Het werk viel mee. De gasten waren niet veeleisend, hoewel ze vonden dat het eten vroeger beter was. Rustige mensen, die het hele jaar uitkeken naar hun weekje, soms twee, in Valkenburg. Sommigen kwamen al meer dan twintig jaar en de meesten stuurden rond kerstmis een kaartje met de beste wensen. De laatste twee jaar doken er steeds vaker rouwkaarten op, meestal met een kort briefje er bij dat de overlevende echtgenoot van het verblijf afzag.