2
Titia zat aan de leestafel de post door te nemen.
Rekeningen, een paar foto's van het zoveelste kleinkind van de familie Van der Wulp uit Hoofddorp en vier rouwkaarten. Met de kaarten in de hand liep ze naar de garage waar Guus bezig was de auto te wassen. Ze hield de kaarten omhoog en haar man knikte begrijpend.
Het was een lange avond geworden. Alle mogelijkheden werden op een rijtje gezet. Uit de administratie bleek dat sinds de overname bijna een derde van de vaste klanten het ondermaanse had verlaten. Eerst had Guus voorgesteld om de enorme kelder te verbouwen tot discotheek, maar dat stuitte op het praktische bezwaar dat ze daarmee de Randstad-jeugd nu juist in huis zouden halen. Titia had geopperd om zich op congressen te storten. Een heel stel managers dat een paar daagjes in de frisse lucht zou kunnen brainstormen. Haar man had bezwaren.Managers stellen hoge eisen, wilden waar voor hun geld zoals roomservice. En wie weet zouden ze handen niet kunnen thuishouden en de studentes die in het seizoen een handje hielpen gaan lastig vallen.
Achteraf lag de keuze voor de hand: een familiehotel.
Kleine kinderen gaan vroeg naar bed en hun ouders worden overdag zo in beslag genomen door de zorg voor hun kroost dat ze 's avonds bekaf al snel hun bed opzoeken. Guus en Titia hadden er uitvoerig op gedronken en in een vlaag van inspiratie had Titia bedacht dat ze een midgetgolfbaan moesten aanleggen. Dat zouden die kleintjes vast heel leuk vinden en hun ouders zouden niet durven weigeren. Ze rekende voor dat ze de investering er snel uit zouden hebben en Guus had instemmend geknikt en nog een fles open getrokken. De volgende dag had Titia stad en land afgebeld op zoek naar een bedrijf dat de baan zou kunnen aanleggen. Guus had met een bloknootje in de hand geen hoekje van het hotel overgeslagen. Defecte wastafels, een vochtvlek op een muur, niets was hem ontgaan.
Twee dagen later stond er een man van de brouwerij op de stoep om de kapotgeslagen lichtbak te vervangen.