3
Een slordige anderhalf uur na aankomst bij de huisarts was ik al aan de beurt. Ongeveer een zelfde tafereel: wat geruk en getrek aan het been gevolgd door de mededeling "tja, ik kan niet precies zien wat er aan de hand is, ik zal je doorverwijzen naar het ziekenhuis." In casu het AMC, afdeling eerste hulp (omdat de orthopedisch en traumatologische afdelingen geen poli hebben op maandag -volstrekt overbodige informatieve inlas-).
Aldaar doorloop ik een heel orgelpijpje van mensen in opklimmende belangrijkheid, die dan ook in opklimmende mate minder tijd voor me hebben. Als eerste de zuster, zij mag de rest van de middag met mij rondrijden. Vervolgens arriveert een co-assistente. Voelt uigebreid aan de knie, neemt het verhaal op, gaat algemene dokter van de eerste hulp halen. Algemene dokter eerste hulp, voelt heel kort aan knie, neemt bijna geen notie van verhaal, stuurt me door naar de foto-afdeling en daarna naar de chirurge. Daar kom ik in een nieuw carrouselletje van mensen in opklimmende belangrijkheid en oplopend tijdgebrek.
De algemeen chirurge heeft nog wel enige tijd, hoort het verhaal aan, bekijkt de foto's hangt wat aan mijn knie om te trekken en rukken en gaat er weer van tussen. Saillant detail, deze dame heeft, bungelend in de linker jaszak van haar doktersoutfit, het boekje 'handleiding traumatologie' gestoken. "Een beter dokter in slechts 7 doe-het-zelf-lessen", denk ik erbij. Een uur later is de opgepiepte traumatoloog present.
De traumatoloog begint me toch een partij een mijn gekwetste been te hangen, trekken en rukken! Pijnlijk, zou ik haast zeggen. Zijn conclusie: "ik kan niet precies zien wat het is, maar ik vermoed een happy triangle. Hetgeen betekent: gescheurde voorste kruisband, gescheurde mediale kruisband en gescheurde meniscus. Er valt nu nog niets aan de knie te zien dus een weekje gipsen en dan terugkomen, hopelijk is er dan een diagnose te stellen. Daarmee wordt bedoeld: dan gaan we weer aan je been rukken en trekken. En als je dan nog tegenwerkt gaan we je platspuiten om ongestoord aan je been te kunnen rukken en trekken of eventueel om meteen een camera naar binnen te steken."
Wanneer het tegenzit kan ik zelfs over een maand nog niet eens met krukken lopen. Die skivakantie kan ik sowieso vergeten, wat eventueel betekent dat-onder het voorbehoud dat ik iets aan mobiliteit heb gewonnen- ik de Samenscholing [tm] zou kunnen gaan bezoeken.
Verder zit ik hier een beetje om te klooien in mijn huisje, de hemel zij dank heb ik krukken zodat ik nog naar de plee kan.
And... thank god for remote control!