5
kunt een lunch van het huis krijgen." "Lunch?" "Middageten", verduidelijkte Titia glimlachend. "En ja, geen zout, dat weten we." Na het eten gingen de Van der Wulps een middagdutje doen in een kamer die pas vanavond bezet zou worden. Titia en Guus keken vanaf het terras naar de verse lading kinderen die over de midgetgolfbaan draafde. Hun ouders hadden zonder morren de borgsom betaald en de honden waren aan de lijn gelegd. "Ze moeten verdwijnen", zei Titia. "Dit is een familiehotel, geen bejaardentehuis", bevestigde Guus. "Ik zal de schop uit de schuur halen." "Die midgetgolfbaan was een goed idee, hè", zei Carla die even een luchtje kwam scheppen. De Baltussen knikten.
De wachtcommandant keek vreemd op toen Guus en Titia pas om kwart voor twaalf de sleutels van het hotel op het politiebureau kwamen afgeven. "Wat zijn jullie laat. Zijn die kleintjes zo lastig?" "Administratie bijgewerkt", zei Guus. "Ja, die belastingen, daar wordt een mens moe van", zei hun neef. "Veel plezier in Aken." "We gaan naar Maastricht", zei Titia. "Guus heeft een beetje last van zijn rug."
(c) Hans Werksman