5
Onder de aanzwellende muziek liep ik vingerknippend terug en keek weer in de verbijsterde ogen. "Goeie plaat, hè.; Een klassieker. Tommy, van de Who, kant twee. Dit nummer heet Christmas." "Wat zijn dit voor klotegeintjes. Laat me er onmiddellijk uit." Bij het laatste woord ging de stem omhoog, zeker een octaaf, misschien wel twee. "Nee", zei ik. "Je gaat dood". Ik boog me voorover en herhaalde het op een paar centimeter van zijn gezicht. "Dood, het hoekje om, kassie wijlen. Ik ga straks een kraantje opendraaien. Heb je gemerkt dat het bad scheef staat, dat je voeten een stuk lager liggen dan je hoofd?" Geen antwoord. "Dat heeft een reden, weet je. Dat leg ik je dadelijk wel uit, maar nu moet ik eerst even een gaatje boren. Zonde van de lak, maar ja." Ik schroefde de grootste houtboor die ik bij Gamma had gekocht in de boormachine. "Wat doe je? Ik... " Ik overstemde het gekerm met de boormachine. "Nu is alles klaar voor de leiding. Wat is een bad zonder vloeistof? Dat is niks, hè.; Word je niet schoon van." Het slachtoffer was weer bij stem. "Mijn god, je gaat me verzuipen." "Nee zeg, dat is toch veel te simpel. Dan had ik je met een steen om je nek in de gracht kunnen lazeren. Zie je dat vat daar? O, wacht, dat kun je vanuit jouw positie natuurlijk niet zien. Momentje, ik pak een spiegel." Ik zette de plaat weer bij het begin. Ik had alle tijd.
"How can he be saved from the eternal grave?" Ik zong uit volle borst mee. Via de spiegel kon het slachtoffer het vat prima zien. O, niet dat er een reactie werd uitgesproken, maar de ogen spraken boekdelen. "Angstaanjagende afkorting, nietwaar. Drie simpele lettertjes en toch is het een heel verhaal, jouw levensverhaal dat nu op de laatste bladzijde is." Ik draaide het kraantje open. "Het duurt even, hoor", zei ik geruststellend. "Ik vond het wel geinig om een paar bochtjes te maken. Lekkere, lange leidingen. Het leven is al kort genoeg." Het slachtoffer huilde zachtjes. "Je zult nu wel begrijpen waarom het bad niet waterpas staat, hè.; Het komt eerst bij je voeten. Elke grootheid kun je vellen door op zijn tenen te gaan staan, want ook een grootheid is niet meer dan een reus op lemen voeten. Je moet het positief bekijken. In de laatste minuten van je leven zal je eindelijk van je zweetvoeten af zijn." Het slachtoffer bewoog wanhopig in het bad heen en weer, dat zachtjes schudde."Niet weggaan, hoor", zei ik. "Het duurt iets langer dan ik gedacht had, want ik heb het nog niet kunnen testen. Ik zet de plaat opnieuw op.