5
Tijger gaapte en rekte zijn kleine lijf uit, terwijl hij nog op mijn schoot lag. Vertederd aaide ik over zijn nu blootliggende buikje. Hij probeerde nu met zijn tandjes in mijn hand te bijten, maar ik haalde mijn hand niet weg; ik voelde iets vreemds daar! Met de ene hand Tijger plat tegen mijn benen drukkend veegde ik met de andere wat haartjes opzij en keek naar wat ik al gevoeld had; het was een donker, wratachtig ding dat daar zat. De schrik sloeg mij om het hart en snel bladerde ik naar het laatste hoofdstuk in het boek; daar had ik zojuist nog iets over gelezen! En jawel, met een tekeningetje erbij, het was het precies; die arme Tijger had, zo klein als ie was, nu al een teek te pakken! Wraakgevoelens maakten zich van mij meester; dat zou ik dat secreet van een Marie eens gaan vertellen, dat ze voortaan beter schoon moest maken en beter op haar huisdieren moest letten! In het boek stond ook hoe je zo'n teek diende te verwijderen; met wat alcohol en een pincet.
Die haalde ik, en legde mij, met het boek ernaast, toe op de zware taak het katje te bevrijden van zijn ongevraagde meeëter. Tijger spartelde nogal tegen, maar mijn hand was groter dan hijzelf en hij had weinig in te brengen. 't Is voor je eigen bestwil, knulletje, mompelde ik tegen hem, onderwijl gespannen een scheutje wodka op de teek gietend.
Nu een minuut wachten, totdat de teek loslaat en hem er dan met
het pincet uit trekken; erop letten dat de kop meekomt, anders groeit
het lijf gewoon weer aan, las ik, en deed wat gevraagd werd. De teek
zat behoorlijk vast, ik moest bijna geweld gebruiken om hem eruit te
trekken. Ik keek naar wat ik nu in de pincet geklemd hield; had ik de
teek met kop en al te pakken? Ik kon niets ontdekken wat daarop leek,
en bovendien werd mijn aandacht nogal getrokken door Tijger, die min
of meer aan het loeien was geslagen. Bovendien stroomde het bloed wel
erg rijkelijk uit het gaatje dat nu in zijn buik zat.
Ik veegde er een beetje met mijn zakdoek over, maar het hield niet
op. Toen bedacht ik dat het natuurlijk ontsmet moest worden en goot
er nog een beetje wodka op. Tijger begon te gieren, en ik moest aan
vroeger denken, toen mijn moeder, als ik mijn knieën weer eens
kapot had, er stoicijns jodium op smeerde, voor er een pleister op te
plakken. Ik haalde de rol pleisters en deed een pleister op Tijgers
buik, wat niet zo goed ging vanwege de haartjes en omdat hij mij weer
probeerde te bijten.